Και φτάνει η ώρα που ονειρευόμαστε όλη μας την εργασιακή ζωή…. Η ώρα της σύνταξης!
Οι συνάδελφοί μας οργανώνουν πάρτι, όλοι μας φέρνουν αναμνηστικά δώρα, αγκαλιές, συγκίνηση, ομιλίες από τους ανωτέρους και με γεμάτο πακέτα το αυτοκίνητο επιστρέφουμε σπίτι. Και από τη μια στιγμή στην άλλη είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να επεξεργαστούμε συναισθηματικά, αλλά και τόσα λίγα αυτά που πρέπει να κάνουμε πρακτικά που βρισκόμαστε σε απόλυτη σύγχυση.
Ξαφνικά έχουμε πολύ χρόνο. Πολύ. Μπορούμε να ξυπνήσουμε ό,τι ώρα θέλουμε το πρωί, αλλά είμαστε όρθιοι από τα χαράματα, έχουμε μεγάλο περιθώριο για μαγείρεμα και δουλειές σπιτιού, αλλά επειδή έχουμε συνηθίσει να τα κάνουμε με πίεση τα οργανώνουμε σε χρόνο μηδέν κι εκεί που η μέρα δεν έφτανε, ξαφνικά η ώρα είναι μόλις 10 το πρωί και ήδη βαριόμαστε. Κι εκεί αρχίζουν οι σκέψεις (γιατί πλέον υπάρχει χρόνος και γι’ αυτό!) οι οποίες συνήθως είναι αρνητικές και με άγχος για το μέλλον που φαίνεται χωρίς προοπτική.
Ακόμα και αν τα παιδιά μας μάς έχουν ακόμα ανάγκη ή αν υπάρχουν εγγόνια που γεμίζουν τα απογεύματά μας με τα παιχνίδια και τα διαβάσματά τους, τα πρωινά μπορούμε ακόμα να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας είτε εθελοντικά είτε συμπληρώνοντας το εισόδημά μας. Δήμοι, κοινότητες, ενορίες, ΜΚΟ, σύλλογοι όλων των ειδών έχουν πάντα ανάγκες και η αρωγή μας μπορεί να είναι πολύτιμη. Αλλά και έμμισθη εργασία δεν είναι κάτι που απορρίπτεται. Μπορούμε να δουλέψουμε σε κατάστημα part time ως πωλητές ή ως οδηγοί, να κάνουμε babysitting κάποιες φορές την εβδομάδα ή τηλεφωνική εξυπηρέτηση πελατών ακόμα και από το σπίτι μας. Είναι σημαντικό ότι για πρώτη φορά την εργασία μας θα την προσαρμόσουμε στα δικά μας «μέτρα» και θα μπορούμε να την διαλέξουμε κιόλας. Για πρώτη φορά είμαστε χρήσιμοι και αποδοτικοί χωρίς το άγχος των deadlines και προσφέρουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα έχοντας και την εμπειρία μιας υπέροχης επαγγελματικής πορείας.
Μετά τη σύνταξη…τί; Μετά τη σύνταξη φτιάχνω εγώ το πρόγραμμά μου, δουλεύω όσο θέλω, ασκούμαι περισσότερο, βοηθάω τους δικούς μου περισσότερο, κοιμάμαι περισσότερο, βλέπω ταινίες και αποκτώ καινούρια χόμπι, έχω επιλογές. Ίσως για πρώτη φορά πιο πολλές από ποτέ. Και αυτές οι επιλογές δημιουργούν μια νέα ζωή. Και είναι τόσο υπέροχη!
